Lamin Lodge

Vanochtend om 7 uur belde Ma al dat het weer goed genoeg was om naar de mangrove te gaan, jeej! Na onze rugzak goed te hebben ingepakt kwam Dor ons weer ophalen. Met veel gehobbel op weg naar Lamin Lodge. Onderweg even langs het winkeltje waar de deuren en poort worden gemaakt voor het schooltje om het geld te overhandigen zodat hij aan de slag kan. Aanstaande woensdag worden ze gezet. Via een kleine zandweg (waar je als het heeft geregend nooit meer uitkomt met de auto) arriveren we bij de Lodge aan het water. Een man vertelt ons alles over de oesters die zich vastzetten aan de wortels in de mangrove. Ongeveer 100 vrouwen halen deze oesters elke dag uit de mangrove voor verkoop. De kleintjes gaan naar de locals, de grote naar de markt. De lege schelpen worden gebruikt voor verf en cement. Met een houten boot (waar we eerst 200 euro voor moesten betalen en na een paar minuten nog maar 40 euro voor zijn vijven) vertrokken we de mangrove in. Twee locals peddelden met ons mee. Na een stuk op open water gaan we een smal pad in waar alle wortels om om heen hangen. Wat een stilte, wat een natuur; prachtig. Alleen maar vogels en water. We komen helemaal tot rust. Na een tijdje leggen we aan aan land in de mangrove. Drie jongetjes in een boomstam boot verwelkomen ons. Zij leven daar midden in de natuur. Het lijkt net alsof we terug in de tijd gaan. We zien de grootste boom van Gambia, prachtig. Daarachter werken Gambiaanse vrouwen op het land, waar ze allerlei groenten verbouwen. Het is prachtig groen, dat is een van de voordelen van het regenseizoen. Overal waar je om je heen kijkt zie je in de verste verte groene natuur. De mangrove betreft 35% alle vegetatie in het land, 11000 hectares/110km2. Na de terugtocht bezoeken we de "echte Lamin Lodge", vroeger een oesterfarm, nu een restaurant. Helaas weer een invloed van het toerisme. De Lodge is een grote boomhut en staat bekend om het prachtige uitzicht over de mangrove en de stok die je krijgt om de apen van je af te slaan. Niets was minder waar, die stokken hadden we echt nodig en we hadden echt prachtig uitzicht over de mangrove. Voordat we überhaupt drinken hadden, hingen de apen al boven ons hoofd. Toen het eten kwam, werd het nog veel erger. Minstens 5 apen kwamen van alle kanten... Helaas smaakte het eten niet zo goed, de sandwiches chicken zaten nog vol met botjes... Met nog een halve baquette op Ma zijn bord komen drie apen in een rotvaart aangerend. Voordat we met onze ogen hebben geknipperd, is het brood al verdwenen. Wat een agressieve beesten. Over de brug die half onderwater staat en uit elkaar valt, gaan we weer terug naar het vaste land. Na Dor uit zijn diepe slaap te hebben gehaald, vertrekken we weer terug. Zo weer lekker uiteten en daarna een Afrikaanse liveband.